Żelazo jest niezbędne dla zwierząt, ponieważ odgrywa kluczową rolę w produkcji hemoglobiny, która transportuje tlen w organizmie. Dodatkowo, żelazo wspiera prawidłowe funkcjonowanie mięśni, układu odpornościowego i pomaga w walce z wolnymi rodnikami. Niedobór żelaza może prowadzić do anemii i osłabienia, dlatego ważne jest, aby dostarczać zwierzętom odpowiednią ilość tego pierwiastka poprzez zrównoważoną dietę lub suplementację, gdy jest to konieczne.

Szczegółowe funkcje żelaza u zwierząt:

• Transport tlenu:
  Żelazo jest składnikiem hemoglobiny, białka w czerwonych krwinkach, które wiąże tlen i transportuje go do wszystkich komórek ciała.
• Wytwarzanie czerwonych krwinek:
  Żelazo jest niezbędne do produkcji hemoglobiny i erytrocytów (czerwonych krwinek), co zapobiega niedokrwistości.
• Funkcja mięśni:
  Żelazo jest składnikiem mioglobiny, białka magazynującego tlen w mięśniach, co zapewnia im prawidłową pracę.
• Wspomaganie układu odpornościowego:
  Żelazo uczestniczy w produkcji enzymów i białek, które wspierają funkcjonowanie układu odpornościowego.
• Walka z wolnymi rodnikami:
  Żelazo pomaga w neutralizacji wolnych rodników, które mogą uszkadzać komórki i tkanki.
• Wzrost i regeneracja tkanek:
  Żelazo jest niezbędne do prawidłowego wzrostu i regeneracji tkanek, co jest ważne w okresie rozwoju i po urazach.

Źródła żelaza w diecie zwierząt:
Mięso:
Czerwone mięso, podroby (wątroba, nerki), drób i ryby są bogate w żelazo hemowe, które jest dobrze przyswajalne przez organizm.
Jaja:
Żółtka jaj są dobrym źródłem żelaza.
Rośliny strączkowe:
Groch, fasola, soczewica dostarczają żelaza niehemowego, które jest gorzej przyswajalne, ale można je łączyć z produktami bogatymi w witaminę C, aby zwiększyć jego wchłanianie.

Szpinak, brokuły, pestki dyni, suszone owoce (śliwki, morele) mogą również dostarczać żelaza.

Niedobór żelaza:
Niedobór żelaza u zwierząt może prowadzić do anemii, osłabienia, braku apetytu, bladości błon śluzowych, przyspieszonego tętna i trudności w oddychaniu. W przypadku podejrzenia niedoboru żelaza, należy skonsultować się z weterynarzem, który zaleci odpowiednią diagnostykę i ewentualną suplementację.